Auteur: Wiet Van der Velden

De Telegraaf geeft 5***** voor Alles is er, een luide oerkreet van Louise Korthals!
Uit de recensie: ‘Korthals, die op het podium wordt bijgestaan door de fijne muzikanten Erik Verwey en Mark van Bruggen, is voor het eerst de samenwerking aangegaan met toneelregisseur Olivier Diepenhorst en dat betaalt zich uit in een mooi uitgebalanceerd dramatisch programma dat je van begin tot eind op het puntje van je stoel houdt.’(…) ‘Louise Korthals was vanaf het begin van haar carrière af aan al een talent om serieus rekening mee te houden, maar in dit programma bewijst zij tot de absolute cabarettop te horen.’
Recensent van Theaterkrant Ruud Buurman voorziet de voorstelling met een badge waarop een diamant te zien is, een kwalificatie van Theaterkrant wanneer een voorstelling bijzonder goed is, of opmerkelijk in zijn genre of in het oeuvre van de maker. Hij schrijft: ‘De titel van deze voorstelling dekt de lading ervan behoorlijk. Want ze voert je langs al die emoties die een theaterprogramma boeiend en leuk maken. Het is heftig, om te schateren, stil, ontroerend, afstandelijk en arrogant, irritant, te dik aangezet, schitterend bedacht en platgetreden paadje. Makkelijk en lastig, mooi en lelijk, cynisch, oprecht woedend en pathetisch. Dat alles wordt in het gareel gehouden en tot rust gemaand door haar liedjes, ook nu weer een grote kracht. Ze wordt begeleid door Erik Verwey en Mark van Bruggen.’ (…) ‘Louise Korthals won in 2011 het Amsterdams Kleinkunst Festival en liep een jaar later al met een Neerlands Hoop op zak. Want die krijg je als je wordt beschouwd als een groot talent voor de toekomst. Alles is er onderstreept dat weer.’

Ook de Volkskrant (****) is erg enthousiast over Alles is er: ‘Korthals is op haar sterkst wanneer ze de humor zoekt in haar persoonlijk leven, zoals wanneer ze haar angst beschrijft dat ze ’s nachts haar baby dood zou slaan (want babygehuil zit op dezelfde irritante frequentie als het gezoem van muggen)’. (…) ‘…van alle emoties die Alles is er oproept, ligt bewondering aan het eind van de kolkende rit voor de hand.’

Trouw (****) tenslotte schrijft onder meer: ‘Korthals koppelt op een slimme manier het persoonlijke verhaal van haar eigen moederschap aan de maatschappelijke actualiteit.’ (…) ‘De fysieke power waarmee Korthals over een podium, bezaaid met muziekstandaarden banjert, maakt dat je steeds geboeid blijft kijken. Dank zij haar heldere performance en de kundige regie van Olivier Diepenhorst, word je echt wakker geschuwd. Een prettig gevoel om de zaal mee te verlaten.’

Eerst op 28 april a.s. nog onze laatste voorstelling van seizoen 2017-2018: het spetterende muziektheaterspectakel met internationaal toptrompettist Eric Vloeimans, virtuoze flamencogitarist Eric Vaarzon Morel en nieuwe-generatie-acteur David Lucieer in DUENDE, een totale overgave aan poëzie en muziek!

Meteen daarop, op 1 mei 2018, staan alle maar liefst 34 theatervoorstellingen van seizoen 2018-2019 op deze site. De kaartverkoop begint op 3 mei a.s. om 12.00 uur. En op 4 mei verschijnt de jaarlijkse programmagids, die in de dagen daarna onder meer in de kernen van Abcoude en Baambrugge huis aan huis wordt verspreid.

Nu alvast een voorproefje. Op cabaretgebied staan mooie grote namen op de agenda: Youp van ’t Hek, Freed de Jonge, Lenette van Dongen, Dolf Jansen en Paul de Munnik. Naast al dit zware geschut ook weer veel aanstormend en al doorgebroken talent: Patrick Laureij, De Partizanen, Louise Korthals, Kiki Schippers, Alex Ploeg en anderen.

Voor de toneelliefhebbers zijn er dit jaar maar liefst vijf toneelstukken, met onder meer Aart Staartjes, Victor Reinier, Peter Tuinman, Chris Peters, Annick Boer, Ingeborg Elzevier.

Veel mag u ook verwachten van de theaterconcerten door o.a. Ellen ten Damme, Edsilia Rombley, Spinvis, The New Cool Collective, Remy van Kesteren en virtuoos topvioliste Rosanne Philippens.

En ook popmuziek komt aan de beurt met o.a. Bertolf en Tim Akkerman. Last but not least zijn er voor het hele gezin twee spectaculaire jeugdvoorstellingen door toppers als Meneer Monster en Ida van Dril.

Kortom: nog heel even geduld, dan krijgt u al dit moois en meer uitgebreid te zien op deze site. Tot snel!

Wiet van der Velden, voorzitter Ab-Art / programmeur Theater Piet Mondriaan

30 jan. 2018

‘Niemand wacht op je‘: mooie recensies in ‘de Volkskrant’ van vandaag en ‘de Theaterkrant’ van jl. vrijdag:

de Volkskrant, 30-01-2018 (****): ‘Niemand wacht op je is geen regulier drama maar een politiek pamflet, een pleidooi voor zachtaardigheid, en alleen al daarom te prijzen.

Theaterkrant, 26-01-2018 (****): ‘Daarmee is Niemand wacht op je, zonder een richting te willen opdringen of een visie voor te schrijven, meer dan politiek theater. In plaats van een schouwspel is Niemand wacht op je zelf een vorm van politiek.’

Publieksreacties:
‘Blijven roepen aan de zijlijn, of ook echt meedoen? De voorstelling Niemand wacht op je geeft je als politicus stof tot nadenken’

‘Onder de indruk van Niemand wacht op je met een prachtige nieuwe tekst en indrukwekkend spel. Aanrader voor eenieder die iets met politiek en maatschappij heeft en zijn wij dat niet allen….? ‘

Na Rhapsody (2013) waarin ze de dialoog tussen Ravel en Bartók geopend heeft, Myth (2015) met werken van Szymanowski en Strawinsky en Dedications (2016), een album met composities van Fauré, Kreisler en Saint-Saëns, heeft Rosanne Philippens deze maand haar vierde cd uitgebracht: Rosanne Philippens Plays Prokofiev.
De Volkskrant beloonde Dedications vorig jaar met een maximale vijfsterrenrecensie. En ook deze Prokofjev-cd brengt de handen langdurig op elkaar. In haar viersterrenrecensie in de Volkskrant noemt recensent Biëlla Luttmer ‘een juweel van een cd’. Hieronder de hele recensie.

de Volkskrant 6 oktober 2017 (****) Opnieuw heeft Rosanne Philippens een juweel van een cd gemaakt. Op drie manieren laat ze haar licht schijnen op de muziek van Sergej Prokofjev: met het Sinfonieorchester St. Gallen, met haar vaste pianist Julien Quentin en alleen, met haar Stradivarius die luistert naar de naam Barrere.

Het Tweede vioolconcert grijpt ze aan voor grote, gepassioneerde gebaren. Meteen al in de onheilspellende sololijn, waarmee het concert opent, hoor je hoe goed ze zich thuis voelt in deze oer-Russische muziek. Ze maakt de melodie persoonlijk, met kleine glijertjes tussen de tonen en een klankintensiteit die je niet loslaat.

Dirigent Otto Tausk, chef van het Orkest van St. Gallen, leidt Philippens als een gewiekste danspartner door de partituur: op sommige plekken zweven ze ritmisch en strak tegen elkaar aan, op andere plekken hoor je twee persoonlijkheden in een razend spannende dialoog.

Heeft u nog meer aanbeveling nodig om op 9 december a.s. het concert Meeting Point met zus Julia Philippens en anderen in de Dorpskerk van Abcoude bij te wonen?

15 juni 2017 – Zie ze daar nou toch even trots staan: Remko Vrijdag en Martine Sandifort. Alsof ze bij de fotoshoot, nu alweer maanden geleden al wisten dat ze een goede kans maken op het winnen van de belangrijkste cabaretprijs van  Nederland: de Poelifinario. Bravo! En natuurlijk is Theater Piet Mondriaan blij dat deze voorstelling komend seizoen bij ons op het programma staat en wel op 2 december a.s. Wat een leuk, vroeg Sinterklaascadeau!

De jury schrijft over Vrijdag vs. Sandifort: ‘Er zijn maar weinig Nederlandse cabaretiers die met zoveel acteer- en zangtalent, energie en overtuigingskracht op het toneel staan als Remko Vrijdag en Martine Sandifort. In hun derde samenwerking brengen zij een strakke reeks scènes en liedjes die zeer komisch zijn maar ook sterk schrijnen. Het levert een sketchvoorstelling met een prettige rafelrand op, die uitmondt in een persoonlijke finale waarin het letterlijk Vrijdag versus Sandifort wordt.’

Ook twee andere genomineerden stonden nog maar enkele maanden geleden bij ons op het podium: Ronald Snijders met ‘Welke Show’ en Patrick Laureij met ‘Dekking Hoog’.

Ronald Snijders is samen met Vrijdag & Sandifort, Claudia de Breij, Theo Maassen en Sanne Wallis de Vries genomineerd voor de Poelifinario. En Patrick Laureij is met Jan Beuving en Patrick Nederkoorn genomineerd voor de Neerlands Hoopprijs voor de meest veelbelovende theatermaker.

De uitreiking van beide prijzen zijn op 2 oktober 2017 op cabaretpodium Diligentia te Den Haag.

Eind oktober ging het toneelstuk De Veteranen door toneelgroep Het Volk in première. De pers was buitengewoon lovend over deze nieuwe voorstelling. De Volkskrant en de Theaterkrant schreven beide een prachtige 4****-recensie. En de Toneelschuur in Haarlem, de thuishaven van Het Volk, heeft het stuk wegens groot succes al bijgeboekt voor 12 en 13 mei 2017.

Enkele quotes uit de Volkskrant van 1-11-2016:

Veteranen biedt intens acteren op de vierkante meter’ (…) ‘Ze zijn natuurlijk zelf veteranen, toneelveteranen welteverstaan. De mannen van Toneelgroep Het Volk vieren hun veertigjarig jubileum en werden eind september geridderd voor hun grote bijdrage aan de ontwikkeling van literair volkstoneel.'(…)

‘Maar als ze na jaren trouwe dienst de ‘gewone’ gedenkzuil mogen verruilen voor hún Indië Monument – een simpele omkering van de obelisk – slaat de ouderdom ongenadig toe. Wigbolt Kruijver geeft Nico een angstaanjagend echte beroertemotoriek mee, trillend achter een rollator. Bunschoten verdwaalt dementerend in heftige herinneringen. Aan de oppervlakte gebeurt weinig; onderhuids gist het. Onverwerkte trauma’s, miskenning, ouderdomskwalen – er trekt een stoet aan verbeelding voorbij. Met paradoxale uitspraakjes zoals: Vrijheid is een plicht.’

Enkele quotes uit de Theaterkrant, 2 november 2016:

‘Veteranen is binnen hun oeuvre een vrij serieuze voorstelling, maar een humorloze productie is dit natuurlijk geenszins, integendeel. De fijne grappen vormen een heerlijke afwisseling in het verhaal.’ (…) Het verhaal is simpel, maar mooi geconstrueerd. We volgende de twee in negen scènes die zich afspelen tussen 1984 en 2018. Naarmate ze ouder worden, neemt hun inzicht toe, maar eist ook de leeftijd zijn tol. Krijn krijgt een beroerte en Nico denkt af en toe weer op patrouille te zijn. Dat wordt prachtig uitgespeeld, waarbij vooral Wigbolt Kruijver imponeert. Maar ook de onvoorwaardelijke vaderlandsliefde en de soms hilarische rechtlijnigheid van de ‘gereformeerde kurketrekker’ Nico is bij Bert Bunschoten in zeer goede handen. Minke Kruijver, dochter van Wigbolt en actief bij het Vlaamse Stan, regisseert vakkundig met alle nadruk op spel.'(…)

‘Daarmee scoort deze 37e voorstelling van Het Volk hoog binnen hun rijke repertoire. Het Haarlemse gezelschap is een unicum. (…)  De veelal zelfgeschreven voorstellingen van Het Volk krijgen steevast honderd speelbeurten ….(…) De spelhonger van Kruijver en Bunschoten is ook in Veteranen, uitgebracht vlak na hun veertigjarig bestaan, nog altijd even groot. Dat is geweldig.’