De Telegraaf geeft 5***** voor Alles is er, een luide oerkreet van Louise Korthals!
Uit de recensie: ‘Korthals, die op het podium wordt bijgestaan door de fijne muzikanten Erik Verwey en Mark van Bruggen, is voor het eerst de samenwerking aangegaan met toneelregisseur Olivier Diepenhorst en dat betaalt zich uit in een mooi uitgebalanceerd dramatisch programma dat je van begin tot eind op het puntje van je stoel houdt.’(…) ‘Louise Korthals was vanaf het begin van haar carrière af aan al een talent om serieus rekening mee te houden, maar in dit programma bewijst zij tot de absolute cabarettop te horen.’
Recensent van Theaterkrant Ruud Buurman voorziet de voorstelling met een badge waarop een diamant te zien is, een kwalificatie van Theaterkrant wanneer een voorstelling bijzonder goed is, of opmerkelijk in zijn genre of in het oeuvre van de maker. Hij schrijft: ‘De titel van deze voorstelling dekt de lading ervan behoorlijk. Want ze voert je langs al die emoties die een theaterprogramma boeiend en leuk maken. Het is heftig, om te schateren, stil, ontroerend, afstandelijk en arrogant, irritant, te dik aangezet, schitterend bedacht en platgetreden paadje. Makkelijk en lastig, mooi en lelijk, cynisch, oprecht woedend en pathetisch. Dat alles wordt in het gareel gehouden en tot rust gemaand door haar liedjes, ook nu weer een grote kracht. Ze wordt begeleid door Erik Verwey en Mark van Bruggen.’ (…) ‘Louise Korthals won in 2011 het Amsterdams Kleinkunst Festival en liep een jaar later al met een Neerlands Hoop op zak. Want die krijg je als je wordt beschouwd als een groot talent voor de toekomst. Alles is er onderstreept dat weer.’
Ook de Volkskrant (****) is erg enthousiast over Alles is er: ‘Korthals is op haar sterkst wanneer ze de humor zoekt in haar persoonlijk leven, zoals wanneer ze haar angst beschrijft dat ze ’s nachts haar baby dood zou slaan (want babygehuil zit op dezelfde irritante frequentie als het gezoem van muggen)’. (…) ‘…van alle emoties die Alles is er oproept, ligt bewondering aan het eind van de kolkende rit voor de hand.’
Trouw (****) tenslotte schrijft onder meer: ‘Korthals koppelt op een slimme manier het persoonlijke verhaal van haar eigen moederschap aan de maatschappelijke actualiteit.’ (…) ‘De fysieke power waarmee Korthals over een podium, bezaaid met muziekstandaarden banjert, maakt dat je steeds geboeid blijft kijken. Dank zij haar heldere performance en de kundige regie van Olivier Diepenhorst, word je echt wakker geschuwd. Een prettig gevoel om de zaal mee te verlaten.’
